Θ Ε Ο Γ Ο Ν Ι Α

                                         Από την προσωπική μου μέθοδο αυτογνωσίας,              

                                    "  ΤΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ  ΑΡΧΕΤΥΠΑ   ΩΣ ΟΔΗΓΟΣ  ΖΩΗΣ." 

Μέσα εκεί θα γνωρίσουμε τους "Συμπαντικούς Νόμους Ισορροπίας", που εκδηλώνονται στη Γη ως αναπόφευκτοι "Σταθμοί Ζωής".  Τους βρίσκουμε καταγεγραμμένους συμβολικά μέσα στην Θεογονία του Ησιόδου, όπου οι Θεότητες συμβολίζουν ανώτερες "Αρχές",  "Δυνάμεις"  ή "Νόμους Συμπαντικούς" από τους οποίους εξαρτάται η Ισορροπία του Σύμπαντος ( και η δική μας, αφού είμαστε μέρη του σύμπαντος, ως Ύλη και Πνεύμα μαζί).

***

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των μύθων του 1ου βιβλίου, μέσω αποσυμβολισμού, ας πούμε δυό λόγια για τον Ησίοδο, στον οποίο οφείλουμε τον πλούτο αυτής της γνώσης.

**

Ο Ησίοδος ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής, ραψωδός, συγγραφέας και μυθογράφος. Υπήρξε ο δεύτερος σπουδαιότερος ποιητής μετά τον Όμηρο. Γεννήθηκε στην Άσκρη της Βοιωτίας.

Υπολογίζεται ότι έζησε στα τέλη του 8ου αι. π.Χ. Επισκεπτόμενος συχνά το όρος Ελικώνα-  όπου οι μύθοι έλεγαν ότι κατοικούσαν οι Μούσες- έλεγε ο ίδιος ,ότι εκείνες του έδωσαν το χάρισμα της ποίησης. Επειδή μεγάλωσε σε αυτό το ιερό και αγροτικό περιβάλλον τα ποιήματα του έχουν διδακτικό και θρησκευτικό περιεχόμενο.

Με τον Ησίοδο η Ελλάδα βγαίνει από το πεδίο αποκλειστικά του μύθου, αφού ο ίδιος αντλεί τα θέματα του όχι μόνο από τη φαντασία, αλλά και από την ζωή φέρνοντας έτσι την ποίηση πιο κοντά στον άνθρωπο.

Ένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι η ΘΕΟΓΟΝΙΑ.

*******

Στους " Σταθμούς Ζωής", που μας δίνονται μέσα στο βιβλίο: ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ ΩΣ ΟΔΗΓΟΣ ΖΩΗΣ, παρουσιάζονται τα  εξής αναπόφευκτα στάδια:

ΧΑΟΣ, ΓΑΙΑ, ΟΥΡΑΝΟΣ, ΡΕΑ-ΚΡΟΝΟΣ, ΕΣΤΙΑ,  ΔΗΜΗΤΡΑ, ΤΥΦΩΕΑΣ, ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ,΄ΑΔΗΣ.

Από αυτούς τους "Σταθμούς" θα περάσουμε όλοι μας καθώς θα κάνουμε το ταξίδι της ζωής πάνω στον πλανήτη γη.

Αν θα τα πάμε καλά ή άσχημα σε κάθε "Σταθμό" ( ή χρονική περίοδο, όπως λέμε) εξαρτάται από τις αρετές μας  ή τις αδυναμίες μας.

Και ποιός θα μας διαφωτίσει για να ξέρουμε τί μας περιμένει; Η γνώση που θα λάβουμε, αν μελετήσουμε τα επόμενα  αρχέτυπα:: ΔΙΑΣ, ΗΡΑ της ΓΗΣ, ΗΡΑ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ, Ο ΔΙΑΣ ΠΡΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑ και ΠΑΝΔΩΡΑ.

Κι αν πάρουμε αυτή τη γνώση, είμαστε σε καλό δρόμο; Θα προχωράμε στο δρόμο της ζωής με τη σιγουριά ότι όλα τα κάνουμε σωστά;

Όχι, βέβαια! Στο δρόμο μας παραμονεύουν και κάτι παγίδες. Μπορούμε να τις ονομάσουμε και "Δοκιμασίες".

Είναι οι λεγόμενες παγίδες της  ΑΠΟΠΝΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ  και δίνονται συμβολικά στα αρχέτυπα:

 Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΙΔΑΣ,

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ, ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΔΙΚΗ, ΟΥΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ.

Πού βρίσκονται, αυτέ οι παγίδες και πώς θα τις αποφύγουμε;

Θα μας βρουν εκείνες, όταν αδιαφορούμε για την πνευματική μας εξέλιξη ( στους μύθους συμβολίζεται από τον Δία = Πνεύμα) και θεοποιώντας το μυαλό μας ή αλλιώς τη Διάνοια ( στους μύθους συμβολίζεται από τον Τιτάνα Προμηθέα) ενδιαφερόμαστε μόνο για τις σαρκικές απολαύσεις και τα πλούτη της γης

*

Συμπληρωματικά, και για να κάνουμε μόνοι μας τις συγκρίσεις, προσθέτω:

Ο "Τιτάνας-Προμηθέας", συμβολίζει την Διάνοια. Στις δυνάμεις της ανήκουν, εκτός από την εξυπνάδα: Η Ιδιοτέλεια, το Μικροσυμφέρον, η Πονηριά, ο Εγωισμός, η Μικρότητα ως και η Ανηθικότητα, μαζί με τον Φόβο και την Ανασφάλεια.

Αντίθετα, στην περιοχή του Πνεύματος (Δίας και Υπερσυνείδητο, για την ψυχολογία) βρίσκονται οι ΑΡΕΤΕΣ:  Αγάπη, Σεβασμός και Αυτοσεβασμός, Πίστη σε Θεό, Προσφορά στο Σύνολο.

Κι ακόμα οι έννοιες: Πνεύμα Συνεργασίας, Ανθρωπιά,  Καλοσύνη, Ψυχική Ευγένεια,  Ανδρεία, Υψηλοφροσύνη ... και πολλές άλλες ευγενικές πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης.

        ==============================

 Διαβάστε στη συνέχεια:  Τ Ι Τ Α Ν Ι Κ Η  ΑΠΟΠΝΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ -

          Εκπρόσωπος:  ΟΙΔΙΠΟΥΣ   Ο  ΑΡΧΩΝ

                                                             ==== ===

               ΤΙΤΑΝΙΚΗ  ΑΠΟΠΝΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ - ( Τάση  Κυριαρχίας)

                             -Από την "Μέθοδο Αυτογνωσίας-Με Οδηγό τα Ελληνικά Αρχέτυπα"-

                                                              ( της Μαίρης Μάκρα)

                                                                    *********

                           Η μορφή αυτή της  Αποπνευματοποίησης ***,  δεν περιορίζεται μόνο στο να επιδιώκει κάποιος την "Ανωτερότητα" σε σχέση με την κοινωνική θέση, αλλά , όταν φτάνει σε υπερβολή, μετατρέπεται σε "Τάση Κυριαρχίας"  των άλλων, Σε "Δεσποτισμό"...//...οι ήρωες που ανήκουν στην ομάδα αυτήν είναι πολύ συχνά γιοί βασιλέων,προορισμένοι να κυβερνούν. Για ν΄ανταποκριθούν στις ευθύνες τους,πρέπει από τη νεανική τους ηλικία να μαθαίνουν ν΄αντιστέκονται στον κυρίαρχο πειρασμό, την "Τιτανική φιλοδοξία", που θα μπορούσε να τους ωθήσει  στο να υποτάξουν τον κόσμο στις ατομικές τους επιδιώξεις, αντί να προσπαθήσουν να εδραιώσουν την "θέληση του πνεύματος" και τον νόμο της αρμονίας"-( Paul Diel)

Δυστυχώς, η "Τάση Κυριαρχίας" δεν περιορίζεται μόνο στους μελλοντικούς-και εν δυνάμει- άρχοντες κάποιου τόπου.Εμφανίζεται-και μάλιστα συχνά- μέσα στις οικογένειες. Όπου...κάποιος "αρχομανής" πατέρας επιβάλλει την εξουσία του και-ως συνέπεια- κάποιος "αρχομανής" γιος δημιουργείται!

                                                         ============

***( Αποπνευματοποίηση, κατά τον Paul Diel, είναι η κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από το Πνεύμα και περιορίζει τους πόθους του μόνο στην Ύλη, στις υλικές απολαύσεις και στα κέρδη-επιτυχίες σε υλιστικούς στόχους, όπως το να "Υπερέχει", να "Άρχει", να "Φαίνεται", πάντα σε ανταγωνισμό έναντι των άλλων ανθρώπων).

                                                ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ο ΑΡΧΩΝ

                                     ( ως εκπρόσωπος της "Τιτανικής Αποπνευματοποίησης" )

                          " Επιμύθιο"  -  Ο  Δίας  προς   τον άνθρωπο !

- Σύμφωνα με τον μύθο: " Ο Οιδίπους σκότωσε τον πατέρα του, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν ο πατέρας του. Παντρεύτηκε την μητέρα του, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν η μητέρα του. Έγινε βασιλιάς των Θηβών. Άρχοντας,δηλαδή, όπως το λαχταρούσε η ψυχή του. Επειδή,όμως,τίποτε κρυφό δεν μένει, πληροφορήθηκε μια μέρα τις λεπτομέρειες της ζωής του και τόσο πολύ έφριξε από την ανομία του, που αυτοτυφλώθηκε".

Αυτός ο μύθος εκφράζει μια τραγωδία, αποφάνθηκαν οι αρχαίοι σοφοί. Συμφωνήσαμε κι εμείς μαζί τους και γράψαμε πολλά βιβλία για να εξηγήσουμε από την αρχή, όσα εκείνοι ήδη εξήγησαν.

"Είναι μία καλή μέθοδος αυτή,για ν΄αναλύετε την ουσία του κάθε μύθου και να μαθαίνετε",  είπαν πάλι οι σοφοί. Κι επειδή από τις πολλές αναλύσεις μπερδευτήκαμε για τα καλά με τις έννοιες, όπως με το "Οιδιπόδειον Σύμπλεγμα", παραιτηθήκαμε από την ανάλυση της σοφίας. Όχι από έλλειψη ενδιαφέροντος προς το θέμα, αλλά μερικές λέξεις, όπως "σύμπλεγμα", μας κάνουν να νοιώθουμε παγιδευμένοι.Έτσι αποφασίσαμε ότι τα μπερδεμένα πράγματα, προς το παρόν, είναι προτιμότερο να γίνονται θεατρικές παραστάσεις. Τα στήνεις απέναντί σου, πάνω σε μία σκηνή θεάτρου κι εσύ γίνεσαι θεατής. "Εκείνοι που έπραξαν την ανομία είναι άρρωστοι", λες στον εαυτό σου και χαίρεσαι που φθηνά την γλύτωσες από τα μιαρά πράγματα αυτής της Γης. Ύστερα πας στο σπίτι σου ανέμελος κι ευχαριστημένος απ'τη ζωή σου. Κι όταν περάσει το βράδυ κι έλθει το πρωί, παίρνεις χαμπάρι ότι ο χρόνος έγινε "σύμπλεγμα" με τις σκέψεις σου και με τη ζωή σου. Τότε ανησυχείς.

Αυτή είναι η στιγμή,που κατεβαίνει ο "Δίας-Πνεύμα" από ψηλά. Κάθεται αντίκρυ σου κι εσύ παθαίνεις σύγκρυο.

"..."Πατέρα-Πνεύμα", πώς θα γλυτώσω από σένα; Γιατί βάλθηκες να με κάνεις σοφό;", διαμαρτύρεσαι. Μα το Πνεύμα αδιαφορεί για το σαρκίο σου, που τρέμει, μια και το γνωρίζει ότι είναι κομμάτι της Ύλης. Απευθύνεται στο Πνεύμα σου, που είναι η δική του ουσία. Να τον αποφύγεις; Πώς θα γίνει αφού είσαι σαρκίο και πνεύμα μαζί; Εκτός αν αρνηθείς το πνεύμα σου και παραμείνεις θνητό σαρκίο.

Εγώ, προσωπικά, λέω να μην εναντιωθώ στον Δία, μόνο και μόνο γιατί δεν έχω διάθεση να μάθω μερικά πράγματα και για την πνευματική μου υπόσταση!

"Πολύ καλά!"λέει ο Δίας! " Μια και βλέπω την προθυμία  σου να  με  ακούσεις, θα κάνω για χάρη σου κάτι το ασυνήθιστο. Θα διαλύσω τον μύθο σε λέξεις κι  εσύ  θα διαλέξεις αυτές  που θέλεις  και θ΄αναλύσουμε τον μύθο μαζί.  Συμφωνείς;"

"Και βέβαια συμφωνώ", του απάντησα με φανερή αδημονία.

Μου πρόσφερε κάτι που ξύπνησε μέσα μου ένα μεγάλο ενδιαφέρον. Πώς γίνεται να του αρνηθώ;

"Ξεκινάμε,λοιπόν",είπε ο Δίας κι έπιασε δουλειά. Κομμάτιασε τον μύθο και τον διέλυσε σε λέξεις. Τις άπλωσε μπροστά μου κι εγώ έπεσα σε περισυλλογή. Όταν είχα αποφασίσει, κατέγραψα τις λέξεις , που είχα επιλέξει: 

ΠΟΔΙ,  ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ,  ΚΟΜΜΕΝΟΙ ΤΕΝΟΝΤΕΣ,  ΟΡΓΗ,  ΧΑΡΑΔΡΑ,   ΒΑΣΙΛΙΑΣ,                           ΑΥΤΟΤΥΦΛΩΣΗ.

"Αυτές είναι οι λέξεις που ξεχωρίζω",είπα στον Δία," μα δεν θέλω ν΄ακούσω πάλι την ιστορία του Οιδίποδα. Μ΄ενδιαφέρει το βάθος της σκηνής, εκεί που υπάρχει ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο".

" Τότε θα σου εξηγήσω μερικά από τα σύμβολα", είπε ο Δίας," κι εσύ θα διαγράψεις το όνομα "Οιδίπους" από την δική σου γραφή. Θα λες "Εκείνος" και θα εννοείς τον κάθε άνθρωπο, που βίωσε την ψυχική εγκατάλειψη μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον από τότε που ήταν παιδί.Την έλλειψη αποδοχής, την απόρριψη από την πλευρά του πατέρα που, ως σύμβολο προστασίας και ασφάλειας για το παιδί, χαράζει τη γραμμή της ζωής του.Κι αρχίζουμε:

Το "Πόδι" συμβολίζει την ψυχή.Οι "Κομμένοι Τένοντες" συμβολίζουν την πληγωμένη ψυχή. Η "Εγκατάλειψη" του Οιδίποδα πάνω στο βουνό, συμβολίζει εκείνη την ψυχική εγκατάλειψη, στην οποία αναφερθήκαμε και που πληγώνει την παιδική ψυχή. Η  "Αυτοτύφλωση"  δείχνει την στροφή του ατόμου προς τον εσωτερικό του κόσμο. Η λέξη  "Βασιλιάς"  συμβολίζει τον άνθρωπο που διαθέτει ηγετικές ικανότητες. Η υποχρέωσή του είναι να τις χρησιμοποιήσει προς όφελος των ανθρώπων, με αυτοκυριαρχία και όχι για να καταδυναστεύει όσους βρίσκονται σε κάποια σχέση ζωής  μαζί του. Όσο για την  "Οργή", ας μην το ξεχνάμε! Όπου υπάρχει πόνος υπάρχει και οργή. Η λέξη "Χαράδρα", το γνωρίζεις  πια  ότι  συμβολίζει το Υποσυνείδητο. Είναι εκεί που ο άνθρωπος δίνει τις μάχες με τον εαυτό του και βγαίνει νικητής ή ηττημένος!"

Δεν βρίσκω λόγια για την συνέχεια της ιστορίας. Ο Δίας, πριν αποχωρήσει, μου τόνισε:

"Δεν γίνεται να επαναλαμβάνεις την ιστορία του Οιδίποδα και να νομίζει ο κόσμος, ότι μόνο στους μύθους υπάρχουν άτομα με πληγωμένες ψυχές. ΄Ανοιξε τις πόρτες των σπιτιών ολόγυρά σου και θα βρεις πολλά πληγωμένα παιδιά. Μη σε ξεγελάσουν τα αγαθά της Γης, που θα είναι σωριασμένα στα πόδια τους.Ψάξε πίσω απ΄αυτά. Και για να σε βοηθήσω, πάρε τη φράση που θα σου δώσω και πέταξέ την μέσα στο πλήθος: 

"Ποιές είναι οι ανάγκες των παιδιών σας και με ποιούς τρόπους τις εκπληρώνετε;"

 Οι περισσότεροι θα σου δείξουν τους ακριβούς λογαριασμούς, που πληρώνουν για τα παιδιά τους".

Άνθρωπέ μου, δεν γίνεται να "ζυμώνεις" χωρίς να γνωρίζεις την τέχνη. Θα σου βγεί ξυνό το ψωμί. Κι αν αυτό που ¨"ζυμώνεις", χωρίς να έχεις τις κατάλληλες γνώσεις, είναι το παιδί, τί θα κάνεις; Θα το σιγοψήνεις με την συμπεριφορά σου, για να διορθώσει η τυραννία σου ή και η αποδοκιμασία σου όσα χάλασε πάνω του η ανεπάρκειά σου; Στ΄αλήθεια, αυτή την τεχνική μόνο στη Γη την αντάμωσα. Κι όταν την ονόμασα "ελαττωματική ανατροφή" οι άνθρωποι με χαρακτήρισαν "Ιδιότροπο Πνεύμα". Εγώ τους είπα "παράλογους" κι εκείνοι με είπαν "ιδιόρρυθμο". Κι όσους ονόμασα "ανώριμους", με εξοστράκισαν απ΄τη ζωή τους. Και να΄μαι τώρα εδώ, ολομόναχος, ν΄ανησυχώ για το μέλλον της κοινωνίας τους.

Δεν υπερβάλλω.  Διακρίνω την αλήθεια μέσα στους μύθους και τρέμω για το μέλλον πολλών παιδιών. Γιατί, αν πιστεύεις εσύ, ότι ο πατέρας του Οιδίποδα, ο Λάϊος, τρύπησε τους τένοντες του γιού του και πλήγωσε τα πόδια του, σ΄αφήνω στα παραμύθια σου και πάω αλλού. Τους "Τένοντες της ψυχής του" και ολόκληρης της ύπαρξής του ακρωτηρίασε, γιατί ήταν ένας πατέρας, που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τις ψυχικές ανάγκες του παιδιού του, αλλά για το πώς θα τον καταξιώσει αυτό το παιδί στην κοινωνία, με τα "αριστεία του". Κι όταν η ψυχή του παιδιού "πρήστηκε" από πόνο και πίκρα, μαύρισε ο κόσμος γύρω του από ερημιά, που θα τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή.

Για ποιά άλλη "Εγκατάλειψη" θέλεις τώρα να σου μιλήσω; Δεν υπάρχει χειρότερη απ΄αυτήν. Όποιος γλυτώσει από τις πληγές που προξενεί, θα ονομαστεί "γενναίος". 

Η "Ματαιοδοξία" ,όμως, καραδοκεί. Μπαίνει ως "Έπαρση" στην "πρησμένη" ψυχή, την υποστηλώνει, την ψευτοανορθώνει και ο κάθε "Οιδίποδας της Γης"  ξεχνάει τα τραύματα της ψυχής του. Με δεκανίκι την "΄Επαρση" νοιώθει τουλάχιστον βασιλιάς. Ο πρώτος ανάμεσα σε όλους, θέλει να είναι. Μόνο που για να τους επιβληθεί, προσπαθεί να τους ποδοπατήσει. Κι όσο περισσότερο σκύβουν οι άλλοι, τόσο ξεχωρίζει εκείνος. Ο διάλογος δεν έχει θέση κοντά του. Αν πάρει κάποια λέξη ως προσβολή, "καίγεται" η ψυχή του από την αρρωστημένη ευθιξία. Ξυπνούν οι παιδικές του πληγές. Νοιώθει πως, ακόμα μία φορά,τον παραμερίζουν, τον εγκαταλείπουν...χάνει την αυτοκυριαρχία του και...εγεννήθη τύραννος, που θα εφαρμόσει στο δικό του περιβάλλον όσα του φόρτωσε η δική του ανατροφή.

Εσύ τον αντέχεις; Αν και ο βαθύτερος πόνος του με θλίβει πολύ, ξέρεις τί λέω; Να τον "τυφλώσω", για την σωτηρία του. Δηλαδή, να μην έχει μάτια για τους πειρασμούς της Γης και να κοιτάξει επί τέλους μέσα του, για πολλή καιρό.Έτσι υπάρχει η ελπίδα να δει την ψυχή του, να την γνωρίσει, να της μιλήσει. Κι εκείνη τότε θα του φανερώσει τους θησαυρούς που κρύβει μέσα της και θα είναι όλοι δικοί του. Τί λες; Συμφωνείς, "άνθρωπε της Γης;"

Δεν ήξερα τί να πω! Έτσι κι αλλιώς, ο "Δίας-Πνεύμα" είχε τον πρώτο λόγο απ΄την αρχή. Το μόνο που μου απόμενε ήταν να τον ρωτήσω:

 "Ουράνιο-Πνεύμα", τί να κάνω για να μη γίνω ποτέ ένας επικίνδυνος γονιός;"

Κι εκείνος μου απάντησε: " Εάν δεν βάλλεις στους στόχους σου κανόνα, την ιδέα της τελειότητας, δεν μπορείς να θεραπεύσεις,να υπερνικήσεις, να υπερβείς την ατέλεια και να κάνεις  ΆΝΘΡΩΠΟ τον άνθρωπο:"