ΜΥΘΟΙ ΗΡΩΩΝ & ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ
Γράφει η Μαίρη Μάκρα- Σύμβουλος Αυτογνωσίας- "Με Οδηγό τα Ελληνικά Αρχέτυπα"
ΟΡΦΕΑΣ και ΕΥΡΥΔΙΚΗ
Ο κάθε ήρωας, ανάλογα με τις σπουδαίες ικανότητες που διαθέτει και τον ξεχωρίζουν από το πλήθος, έχει μία "ΑΠΟΣΤΟΛΗ", αλλά και μία "ΑΜΑΡΤΙΑ".(=ΑΔΥΝΑΜΙΑ)
****
-α΄) ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Να αξιοποιήσει το πλούσιο δυναμικό του και να φέρει εις πέρας
ισάξιο έργο. Ο στόχος του, με το να είναι υψηλός, ξεπερνάει την επιβίωσή του
ή το μικροσυμφέρον του και το έργο του θα ωφελήσει πολλούς ανθρώπους.
Εκτός αυτού, ζώντας και δημιουργώντας με ολοκληρωμένο τον εαυτό του
(Νους+Ψυχή), θα ζήσει με ευδαιμονία τη ζωή του, κατάσταση που υπερβαίνει
την ικανοποίηση από την απόκτηση υλικών αγαθών και την απόλαυση των
σαρκικών ηδονών. Σκοπός του είναι ένας ανώτερος προορισμός,που δίνει αξία
στη ζωή του!
-β΄) "ΑΜΑΡΤΙΑ": Ονομάζεται η "Αδυναμία" που υποβαθμίζει το δυναμικό του
χαρισματικού ανθρώπου.
" Ζει, όπως λέμε, κάτω από τις δυνάμεις του". Σ΄αυτή την περίπτωση, οι ικανότητές
του εκδηλώνονται σε χαμηλό επίπεδο και με σκοπό μόνο το προσωπικό του όφελος
και με κάθε μέσον, καταπατώντας ηθική και αξίες.
Τότε, εκτός από το ανικανοποίητο που τον βασανίζει, ο άνθρωπος αυτής
της ποιότητας βλάπτει , όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τους συνανθρώπους του. Όσο για το έργο του, κινδυνεύει να ναυαγήσει.
***
Στον αποσυμβολισμό των ΗΡΩΩΝ, που θα δημοσιεύονται, θα εστιαζόμαστε τόσο στην
"ΑΠΟΣΤΟΛΗ" τους όσο και στην αδύναμη πλευρά τους , που κωδικοποιημένα την ονομάζουν οι ερευνητές: "ΑΜΑΡΤΙΑ".
*********
Ο Ρ Φ Ε Α Σ
( Εκπρόσωπος της Διονυσιακής Αποπνευματοποίησης*** )
" ΑΠΟΣΤΟΛΗ": Να αφοσιωθεί με αγάπη σε έργο , που θα εκφράζει την λαμπρότητα της υψηλής τέχνης και θα ωφελεί τον συνάνθρωπο.
" ΑΔΥΝΑΜΙΑ": Η έλλειψη αγάπης για τον σκοπό του. Παρασύρεται μόνο από πολλαπλούς γήινους στόχους,σχέδια και πόθους,κυνηγώντας μόνο την ένταση!
Ο ΜΥΘΟΣ
Ο Ορφέας ήταν γιος του Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, μίας από τις Εννέα Μούσες, που ήταν κόρες του Δία και χάριζαν έμπνευση στους καλλιτέχνες.
Έπαιζε λύρα και στο άκουσμα της μουσικής του, τα πουλιά σταματούσαν να πετάνε για να τον ακούσουν, ενώ τα άγρια ζώα ημέρευαν και δεν κυνηγούσαν το ένα το άλλο. Ακόμα και τα δέντρα λύγιζαν και οι βράχοι "έσκυβαν" για να ακούσουν τη μουσική του, που την έφερνε κοντά τους ο άνεμος.
Ο Ορφέας είχε παντρευτεί την Ευρυδίκη, μια πανέμορφη κοπέλα.Όμως, την αγάπησε τρελλά και κάποιος άλλος, ο Αρισταίος. Εκείνη φυσικά λάτρευε τον Ορφέα και αρνήθηκε την αγάπη του Αρισταίου, ο οποίος ήταν επίμονος και την καταδίωξε. Καθώς έτρεχε για να γλυτώσει, η Ευρυδίκη, πάτησε ένα φίδι, που τη δάγκωσε θανατηφόρα και οδηγήθηκε στον θάνατο. Η ψυχή της πήγε στον Κάτω Κόσμο, στο βασίλειο του Άδη.
Μόλις το έμαθε, ο Ορφέας, κόντεψε να τρελλαθεί από τη λύπη του. Πήρε τη λύρα του και πήγε στον ποταμό Αχέροντα, όπου ήταν οι πύλες του ΄Αδη, προσπαθώντας να τη φέρει πίσω, εκφράζοντας τον βαθύ του πόνο με τη λύρα του. Η γεμάτη με θλίψη μελωδία της λύρας του γοήτευσε τον Χάροντα, ο οποίος μετέφερε τους νεκρούς με τη βάρκα του στον Κάτω Κόσμο. Έτσι, ο Χάροντας έκανε μια εξαίρεση και μετέφερε ζωντανό τον Ορφέα στην άλλη όχθη του ποταμού Αχέροντα, στη χώρα των νεκρών.
Φύλακας στην πύλη του Άδη ήταν ο Κέρβερος, ένας φοβερός σκύλος με τρία κεφάλια. Όμως το νανούρισμα της λύρας αποκοίμισε τον Κέρβερο, ενώ οι χαϊδευτικές νότες της ανακούφισαν τους νεκρούς.
Έτσι,κατάφερε τελικά να φτάσει μπροστά στο θρόνο του Πλούτωνα, που ήταν ο θεός των νεκρών.
Ο Πλούτωνας είχε ενοχληθεί πολύ που ένας ζωντανός μπήκε στο βασίλειο του, αλλά η θλιμμένη μουσική του Ορφέα τον συγκίνησε πάρα πολύ.
Η σύζυγος του Πλούτωνα, η Περσεφόνη, τον παρακάλεσε να ακούσει το αίτημα του Ορφέα και να αφήσει την Ευρυδίκη ν΄ακολουθήσει τον αγαπημένο της πίσω στη ζωή. Πράγματι, ο Πλούτωνας ικανοποίησε την επιθυμία του Ορφέα, αλλά υπό έναν όρο: Η Ευρυδίκη θα ακολουθούσε τον άντρα της στον πάνω κόσμο, όμως εκείνος δε θα γύριζε να την κοιτάξει παρά μόνον όταν η Ευρυδίκη θα έβγαινε ξανά στο φως του ήλιου.
Ο Ορφέας δέχτηκε κι άρχισε να ανεβαίνει το κακοτράχαλο μονοπάτι, που θα τους απομάκρυνε από το σκοτεινό βασίλειο των νεκρών.
Σε όλη τη διαδρομή έπαιζε χαρούμενες μελωδίες, οδηγώντας τη σκιά της Ευρυδίκης στο φως της ζωής. Ούτε μία φορά δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω! Όταν βγήκε στη λιακάδα, όμως, δεν άντεξε και γύρισε για να βεβαιωθεί ότι εκείνη τον ακολουθούσε. Αυτό ήταν! Η Ευρυδίκη χάθηκε οριστικά από τα μάτια του. Επέστρεψε στον Άδη.
Μέσα στην απελπισία του, ο Ορφέας, μίσησε τα πάντα. Δεν σήκωνε το βλέμμα του να κοιτάξει άλλη γυναίκα. Απαρνήθηκε τις χαρές της ζωής.
Οι άγριες Μαινάδες *, που ανήκαν στην ακολουθία του Διόνυσου **, εξοργισμένες από την περιφρόνηση που τους έδειχνε, ρίχτηκαν πάνω του και τον κατακομμάτιασαν.
Κλαίγοντας οι Εννέα Μούσες μάζεψαν το διαμελισμένο κορμί του Ορφέα και το έθαψαν στον Όλυμπο.
====
* Μαινάδες: Στην ελληνική μυθολογία οι Μαινάδες ήταν νύμφες που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου. Η λέξη μαινάς (στον ενικό) εμφανίζεται στον Όμηρο, όπου συσχετίζεται με τη μανία. Και πράγματι, το κυριότερο χαρακτηριστικό των Μαινάδων ήταν η εκστατική μανία, δηλαδή η πέρα από τη λογική κραιπάλη ως και βίαιη συμπεριφορά.
** Διόνυσος: Το όνομα Διόνυσος προέρχεται από το θεό Διόνυσο ή Βάκχο ο οποίος είναι μία μυθική θεότητα της Αρχαίας Ελλάδας, γνωστός ως ο θεός του τρύγου του κρασιού και του γλεντιού.
*** Διονυσιακή Αποπνευματοποίηση:: Το ανθρώπινο ον αποτελείται από Πνεύμα και Ύλη. Η μοίρα του ανθρώπου είναι να βρει ισορροπίες ανάμεσα σε αυτές τις δύο πλευρές της ύπαρξής του. Μόλις παραμερίσει το Πνεύμα και προσκολληθεί στις γήινες απολαύσεις και τα κέρδη της Γης (επιβίωση, διασκεδάσεις, πλούτη, φήμη, ισχύ ,κ.λ.π.) αποπνευματοποιείται. Χάνονται οι ισορροπίες.
...
ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ
Γενικά: Ο προικισμένος με ταλέντα και ψυχικό πλούτο άνθρωπος, αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στον κόσμο της ψυχής του, που τον οδηγεί στο να γίνει ένας δημιουργός υψηλής τέχνης και υψηλού προορισμού και στους πολλαπλούς τυχαίους πόθους. Έτσι κατακερματίζει το δυναμικό του μέσα από διάφορες επιθυμίες, όχι για να πετύχει κάποιους στόχους, αλλά για να ζει μέσα στην ένταση.
***
ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ:
-" Γυιός της Μούσας Καλλιόπης"= Ο γεννημένος καλλιτέχνης με την δυνατότητα να προσφέρει λαμπρό έργο τέχνης. Ο κάθε "Ορφέας"- γεννημένος με καλλιτεχική ιδιοσυγκρασία- οφείλει να δώσει προτεραιότητα στην γνωριμία με την ψυχή του. Υπάρχουν μέσα στα πεδία της δυνάμεις ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κλίσης, που καλείται να γνωρίσει για να ζήσει ευτυχισμένος, ως ολοκληρωμένη ύπαρξη.
-" Με την λύρα του Απόλλωνα σαγηνεύει ως και τα άγρια θηρία"= Τις "Απολλώνιες" ικανότητές του-λαμπρές δυνάμεις του Πνεύματος- τις χρησιμοποιεί για να γοητεύει τα "τέρατα", δηλαδή, για να κολακεύει τα "άγρια" ένστικτα. Π.χ.η έντονη και δημιουργική φαντασία του, δεν χρησιμοποιείται δημιουργικά, ως έμπνευση για κάποιο έργο. Εξυπηρετεί τις φαντασιώσεις του για να ικανοποιήσει τους πολλαπλούς γήινους πόθους του, που τον οδηγούν στην κραιπάλη ή στην "αποχαλίνωση(=στην χωρίς "Μέτρο" ζωή ).
-" Ερωτεύεται την Ευρυδίκη"= Η Ευρυδίκη συμβολίζει την ανώτερη όψη του Ορφέα. Την "Απολλωνιακή Δύναμη" της συγκέντρωσης στον πνευματικά ανώτερο στόχο του. Είναι ένας ανώτερος Σκοπός, που μόνο με Αγάπη για το έργο του, μπορεί να τον ολοκληρώσει.
- Ένα φίδι δαγκώνει θανατηφόρα την Ευρυδίκη"= Τον γεννημένο ταλαντούχο καλλιτέχνη, τον "δαγκώνει" το φίδι- σύμβολο της Ματαιοδοξίας. Χρησιμοποιεί το ταλέντο του και γενικά τα χαρίσματά του, για να "φαίνεται", να "ξεχωρίζει" ανάμεσα στους "άλλους" και να χορταίνει με τις πολλαπλές απολαύσεις της γης. Δεν τον κινητοποιεί η αγάπη για την Τέχνη του. Και τότε η "Ευρυδίκη", δηλαδή, η ψυχική δύναμη του ματαιόδοξου καλλιτέχνη "πεθαίνει". Κυνηγάει με απληστία τις σκόρπιες υποσχέσεις της φαντασίας και διακατέχεται από την αγωνία και τον φόβο, μήπως του ξεφύγουν οι γήινες απολαύσεις, αν επικεντρωθεί με αφοσίωση στο δημιουργικό του έργο.
-"Ο Ορφέας κατεβαίνει στον Άδη και με έκδηλο πόνο ζητάει, από την θεότητα των σκιών, να πάρει μαζί του την αγαπημένη του. Ο Άδης του επιτρέπει να πάρει την Ευρυδίκη μαζί του, στον απάνω κόσμο"= Ο "Ορφέας- άνθρωπος" κατασπαράσσεται από τον πόνο και βασανίζεται, γιατί γνωρίζει μέσα του ότι διαπράττει σφάλμα, μέσα από την "Αμφιθυμία του".
Δείχνει μεταμέλεια και του δίνεται μία ακόμα ευκαιρία, να ξαναβρεί την "Ευρυδίκη" του(= τον Σκοπό της ζωής του, σύμφωνα με τα ταλέντα του).
-" Ο Άδης του θέτει όρο: Να μην κοιτάξει πίσω του όσο βγαίνουν στο φως"= Με προσωπική προσπάθεια και Αυτοκυριαρχία να επικεντρωθεί στο όραμα της ψυχής του. Με σταθερότητα στον υψηλό στόχο του να προχωρήσει, χωρίς αμφιθυμικά πισωγυρίσματα και αναβολές.
-" Ο Ορφέας υποκύπτει στον πειρασμό και κοιτάζει πίσω του. Η Ευρυδίκη τότε εξαφανίζεται για πάντα"= Δεν μπορεί να αντισταθεί στην νοσταλγία, που του ξυπνάει το σκοτεινό υποσυνείδητο, για τις πολλαπλές και χωρίς μέτρο, απολαύσεις της ζωής . Είναι υποταγμένος σε αυτές και καταλήγει σε μια ψεύτικη "λύτρωση" ή "απελευθέρωση από ταμπού", όπως την ονομάζουν συχνά.
( Σε προχωρημένη διαστροφή, αυτή η δήθεν "απελευθέρωση" οδηγεί τα άτομα ως την ακολασία. Μόνο σαρκικές ηδονές και απολαύσεις της Ύλης)
- " Ο Ορφέας θρηνεί. Ο πόνος του τον κάνει να αφοσιωθεί στον Απόλλωνα."=Ο προικισμένος καλλιτέχνης έχει προδώσει την ψυχή του. Ακολουθούν καταστροφικές συνέπειες, που θα τον συνθλίψουν και θα πονέσει πολύ. Κι αυτό που δεν κατάφερε η Αγάπη, υπάρχει ελπίδα να τα καταφέρει ο Πόνος. Αναγνωρίζοντας την πλάνη του,μπορεί να διοχετεύσει όλη την δημιουργική του ενέργεια σε κάποιον υψηλό στόχο, δημιουργώντας λαμπρό έργο. Και όχι
από "Ματαιοδοξία", αλλά από Αγάπη για ό,τι θα επιδιώξει.Όχι για την αγάπη ενός ατόμου, αλλά από Αγάπη για την Αρμονία(= ανώτερη έννοια της ζωής και της Τέχνης).
-" Οι Μαινάδες τον κατασπαράζουν"= Οι Μαινάδες συμβολίζουν την αχαλίνωτη ροπή προς την ξέφρενη ικανοποίηση των γήινων πόθων(=διασκεδάσεις,υλικά αποκτήματα,ό,τι προστάζει η μόδα, το κατεστημένο, κ.λ.π.). Αφού ο "ήρωας", με "Αυτοκυριαρχία" νικά την ανθρώπινη αδυναμία και λειτουργεί ως ολοκληρωμένο άτομο( σώμα+ψυχή) έρχεται σε σύγκρουση με την αποπνευματοποιημένη συμπεριφορά του κόσμου.
Μεταφορικά, ας σκεφτούμε πόσα ενάρετα άτομα δεν έρχονται σε τραγική σύγκρουση με την κατεστημένη αποπνευματοποιημένη συμπεριφορά εκείνων των ανθρώπων, που δεν αντέχουν το άτομο που "λάμπει" από το φως της ψυχής του! Δεν αντέχουν τον ενάρετο άνθρωπο, με άλλα λόγια.
*************************
Προσοχή στις "Λέξεις-Κλειδιά", που ακολουθούν:
- ΑΜΦΙΘΥΜΙΑ: Η αμφιθυμία παίρνει την μορφή της αμφιβολίας, της αμφιταλάντευσης, της αναποφασιστικότητας, της αναβλητικότητας. Χαρακτηρίζεται ως "το έρπετό" της ψυχής, που κουράζει και αποδυναμώνει τον ψυχισμό.
Συμβουλή σωτηρίας: Βάλε σε εφαρμογή την πρώτη απόφαση που πήρες, έστω κι αν δεν είναι η σωστή. Καλύτερα να πληρώσεις τις συνέπειες της λαθεμένης απόφασης α(ώστε να σου γίνει μάθημα και εμπειρία) παρά να μένεις στάσιμος από τα πολλά "μπρος-πίσω" της "Αμφιθυμίας.
- ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ: Στην ψυχολογία, εγωκεντρισμός είναι το χαρακτηριστικό ενός ατόμου, το οποίο θεωρεί τις δικές του απόψεις και ενδιαφέροντα ως τα πιο σημαντικά. Ο όρος προέρχεται από το εγώ + κέντρο.
Αυτή η στάση είναι,δυστυχώς συχνά,η "αμαρτία" του εκλεκτού ατόμου και η δοκιμασία του στη ζωή. Μόνο μία "Μεγάλη Αγάπη" θα μπορέσει να τον τραβήξει από τον "πολύτιμο και μοναδικό " εαυτό του.
- ΣΙΩΠΗ: Τίς ώρες ή και μέρες της "Σιωπής" συγκεντρώνεται η "Ψυχική Ενέργεια" και γίνεται δεξαμενή δύναμης, που φέρνει τον άνθρωπο σε επαφή με την ψυχή του. Πολλοί άνθρωποι την αποφεύγουν και είναι εκείνοι που δεν έχουν επαφή με τον πλούτο του εσωτερικού εαυτού(= της ψυχής τους). Η σιωπή για τον ανόητο της Γης, σημαίνει "μοναξιά".
- ΠΡΟΣΜΟΝΗ: Είναι "Συμπαντικός Νόμος" εξέλιξης και ψυχικής ισορροπίας. Τα πράγματα δεν γίνονται όταν τα θέλουμε εμείς. Απαιτείται σεβασμός στους νόμους της ψυχής και του σύμπαντος. Η "Ανυπομονησία" δείχνει "Εγωισμό".
- ΕΡΓΟ: Ο προορισμός του κάθε "Ορφέα", που θα τον λυτρώσει από τον ¨Εγωκεντρισμό" . Θα χρειαστεί αυτοπειθαρχία, προγραμματισμό και σταθερότητα στον στόχο, έστω κι αν υπάρξουν καθυστερήσεις μέχρι να φθάσει κάποιος στο ποθητό αποτέλεσμα.
- ΑΔΗΣ: Συβολίζει το ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ. Είναι το "υπόγειο" της ύπαρξής μας, γεμάτο με απωθημένα αρνητικά στοιχεία, που καλούμαστε να τα φέρουμε στο φως της συνειδητής γνώσης.Όσο παραμένουν στο υποσυνείδητο προκαλούν νευρώσεις.
Ας μη φοβηθούμε να αντικρύσουμε καθαρά τις αρνητικές πλευρές της ύπαρξής μας. Είναι απόδειξη ψυχικής γενναιότητας το να δεχτούμε να γνωρίσουμε καθαρά ολόκληρο τον εαυτό μας. Και τότε ίσως να εκπλαγούμε από τα αποτελέσματα της μεταμόρφωσής μας.Π.χ. αν κρύβουμε στο υποσυνείδητο "θυμό", θα εκδηλώνεται με κάθε είδους αρνητικές συμπεριφορές, όσο κι αν παριστάνουμε τους "ήρεμους" και "καλοπροαίρετους".
Αν δώσουμε στο υποσυνείδητο την ευκαιρία της "εσωτερικής κάθαρσης"-μέσω αυτογνωσίας-θα δούμε, ότι ο καταπιεσμένος θυμός θα εκδηλωθεί,αρχικά, ως οργή και στη συνέχεια θα μετουσιωθεί σε ΟΡΜΗ για να πετύχουμε τους στόχους μας.
---------------------------------------