ΦΙΛΟ-ΣΟΦΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ! 

                                                      ( γράφει η Μαίρη Μάκρα ).

                          Η ΛΕΞΗ - "ΑΡΡΩΣΤΟΣ"(- Ε. Παπανούτσος )

                                             ( Γράφει η Μαίρη Μάκρα)

Τον τελευταίο καιρό έχω πανικοβληθεί. Με βομβαρδίζουν ειδήσεις και πληροφορίες για επικείμενες καταστροφές σε εθνικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο. Ο εγκέφαλός μου προσπαθεί να συλλάβει κάποιο συγκεκριμένο σχήμα καταστροφής.
 
" Δηλαδή, λέω, θα έχουμε πόλεμο και στον τόπο μας; Θα μας κατακτήσει  ο εχθρός ως πείνα , δυστυχία, τρέλα, αρρώστια,  θάνατο; Προσπαθώντας να καταλάβω τί ακριβώς γίνεται στην κοινωνία μας, κοιτάζω γύρω μου και διαπιστώνω ότι, ήδη, υπάρχουν όλα τα παραπάνω. Δεν ξέρω πια πόσοι κοντινοί μου άνθρωποι μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία και πόσοι ακόμα έχουν αποδημήσει...εις Κύριον!  Οι τελευταίοι, τουλάχιστον, απαλλάχτηκαν από την  σκοτοδίνη του μυαλού,που προξενεί η  αινιγματική ασάφεια της ελληνικής ανασυγκρότησης ! . Κι όμως, συνεχίζω να τους μετράω, αλλά έχασα τον λογαριασμό.

Για να τα βγάλω πέρα με τον " Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο " (- που με εξαιρετική "ασάφεια"  - για να μας αποδυναμώνει για να μην πω "να μας αποβλακώνει"- διεξάγεται παγκοσμίως και τα σκάγια του "παίρνουν" όλους μας, έτσι ή αλλιώς) αποφάσισα να συνεχίσω την "'επιμόρφωσή μου" μέσω των λέξεων. Και αυτή που ακούγεται όλο και πιο συχνά  είναι η λέξη, " άρρωστος! "...
Δεν ξέρω αν θα γίνει καλύτερη η ζωή μας με το να μελετήσουμε για λίγο την ψυχολογία του αρρώστου. Όμως, μια και οι άρρωστοι αυξάνονται γύρω μας, ας μοιραστούμε αυτά που μας εξηγεί ο Διδάσκαλος Παπανούτσος, επί του θέματος,  και...βλέπουμε !  Ίσως να δούμε και τον εαυτό μας μέσα σ' αυτά !!!

   (Από το βιβλίο: ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ-( Ευάγγελος Παπανούτσος)

" ...Ο άρρωστος ( οποιοσδήποτε άρρωστος ανεξάρτητα από την ηλικία, φύλο, μόρφωση και κοινωνική θέση ) έχει τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα
1) Φοβάται, κι ας μη το λέει.
2) Είναι καχύποπτος απέναντι στον γιατρό ή σε όποιον του "κάνει" τον γιατρό.
3) Δυσφορεί γιατί , εξαιτίας του παθήματός του,  βρίσκεται σε εξάρτηση από τους άλλους, έστω κι αν επιζητεί τη βοήθειά τους.

Και τα τρία απορρέουν από το αίσθημα ανασφάλειας που φέρνει η νόσος.

* Πώς αντιδρά σε αυτές τις διαθέσεις ο άρρωστος;

- Απέναντι στον ΦΟΒΟ αντιδρά με την προσποίηση της παληκαριάς. Προσπαθεί να βεβαιώσει τους άλλους ( και τον ίδιο του τον εαυτό ότι δεν είναι δειλός.
- Στην ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ αντιδρά συνήθως με μία υπερβολή εμπιστοσύνης που την εκφράζει επιδεικτικά : " Δεν αμφιβάλλω καθόλου...σας εμπιστεύομαι απόλυτα..."... Κι ενώ τα λέει αυτά κατασκοπεύει τα πάντα και τους πάντας για να ανακαλύψει όσα είναι βέβαιος ότι του κρύβουν.
- Την ΕΞΑΡΤΗΣΗ ( που είναι μία μορφή δουλείας) την αποστρέφεται και θα κάνει τα πάντα για να τυραννάει όσους τον φροντίζουν ( έστω κι αν η φροντίδα τους του κάνει πιο εύκολη τη ζωή)

Φαίνεται απίστευτο αλλά η αρρώστια δίνει την ευκαιρία να γνωρίζουμε τον ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ των ανθρώπων και να αποκαλύπτουμε πτυχές της προσωπικότητάς τους που δεν θα μπορούσαμε να υποψιαστούμε. Πάμε να δούμε μερικούς τύπους:

- Πρώτος στη σειρά έρχεται,
 ο ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟΣ. Είναι εκείνος που με το παραμικρό σύμπτωμα τα χάνει και έντρομος το βάζει στα πόδια αναζητώντας τους σοβαρότερους γιατρούς, τα καλύτερα νοσοκομεία, τα τελειότερα εργαστήρια, για να σωθεί! Πουθενά δεν σταματάει να πάρει αναπνοή. Δεν έχει υπομονή να πάρει τα αποτελέσματα της θεραπείας που έχει αρχίσει. Κάθε μέρα αισθάνεται "χειρότερα" και είναι βέβαιος ότι "το κακό μεγαλώνει".
Υποδιαίρεση της ίδιας κατηγορίας είναι ο άρρωστος που έχει
τη ΦΟΒΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΝΟΣΟΥ. Μόνο μία αρρώστια φοβάται και είναι σίγουρος ότι "το κακό είναι μέσα του αλλά δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί". Και τρέμει...καθημερινά τρέμει!
Ο άλλος πόλος, μέσα στο ίδιο ζευγάρι, είναι
ο ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΗ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ! Πιστεύει ότι δεν πρόκειται να πάθει τίποτε, δεν αισθάνεται ( ή κάνει πως δεν αισθάνεται) τα συμπτώματα της αρρώστιας και τα παραμερίζει. Δυστυχώς είναι αργά όταν τρέχει ή τον τρέχουν σε κάποιο νοσοκομείο.

- Δεύτερο ζευγάρι αποτελούν ο ΑΜΑΘΗΣ και ο ΠΟΛΥΜΑΘΗΣ άρρωστος. Ο πρώτος δεν μπορεί να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασής του, πολύ λιγότερο τη μέθοδο της θεραπευτικής του αγωγής και ο δεύτερος, ως πολύξερος, τα ξέρει όλα γιατί τα έχει διαβάσει σε διάφορα βιβλία ( σήμερα έχουμε και το Ιντερνετ) και στέκεται απέναντι στον θεράποντα ιατρό...πάνοπλος!  Δίνει ακόμα και την ερμηνεία των συμπτωμάτων !!!

- Τρίτο ζευγάρι αποτελούν,
ο ΦΤΩΧΟΠΡΟΔΡΟΜΟΣ  και  ο ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ.

Ο ΦΤΩΧΟΠΡΟΔΡΟΜΟΣ με την αρρώστια προκαλεί το ενδιαφέρον, την έγνοια, τη συμπόνοια των οικείων...του κοινού, γενικότερα. Η αρρώστια τον φέρνει στο κέντρο, κάνει τους άλλους να παραβλέπουν τα ελαττώματά του και για τούτο όχι μόνο δεν προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτήν, αλλά τη συντηρεί για να βρίσκεται...στο κέντρο του ενδιαφέροντος όλων !

Ο ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ ασθενής είναι εκείνος που...δεν δέχεται με τίποτε να έχει κάτι απλό και περαστικό. Αυτός έχει σίγουρα κάτι φοβερό και τρομερό! Αν του πεις ότι το πάθημά του είναι απλό, γίνεσαι εχθρός του. Διατυμπανίζει τα "σοβαρά" παθήματά του για να...υψωθεί στην εκτίμηση των άλλων, επειδή ξέρει, από διαίσθηση, ότι στα ανθρώπινα πράγματα επιβάλλεται το μέγεθος. Ακόμα και της νόσου!..."

***

Αυτά και σε περίληψη, από τον Ευάγγελο Παπανούτσο! Και τώρα...κλείνοντας το βιβλίο μας ή το μικρό αυτό κείμενο, ας τα βγάλουμε πέρα με την αυτοπαρατήρηση , μήπως και ανακαλύψουμε- κάπου ανάμεσα- και τον εαυτό μας! 
Δεν ξέρω τί θα κάνετε εσείς. Εγώ, πάντως, " μετά φόβου αυτοκριτικής"  ξεκινάω!