ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΝΤΡΟ
Μια φορά κι έναν καιρό, στην αρχαία Αθήνα, ζούσε ένας σοφός γέροντας, που τον έλεγαν Σωκράτη. Ήταν γνωστός για τη σοφία του και για τις ερωτήσεις που έκανε στους ανθρώπους. Αυτές οι ερωτήσεις τους μάθαιναν πώς να σκέφτονται βαθύτερα για να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.
Μια μέρα, καθώς περπατούσε στην αγορά της Αθήνας, ένας νεαρός τον πλησίασε. Ήταν γεμάτος ερωτήματα για τη ζωή, για το ποιος ήταν, για το ποιο ήταν το νόημα της ύπαρξής του και - με όλες αυτές τις αγωνίες- ένοιωθε πολύ μπερδεμένος και ανασφαλής.
«Σοφέ Σωκράτη», του είπε, "με λένε Αλέξανδρο και θέλω να μάθω ποιος είμαι πραγματικά και ποιος είναι ο σκοπός μου σε αυτόν τον κόσμο. Μπορείς να με βοηθήσεις;»
Ο Σωκράτης του χαμογέλασε και πολύ πρόθυμα κάθισε κάτω , στη σκιά ενός φουντωτού δέντρου .
«Έλα, κάθισε κοντά μου και θα σου πω μια ιστορία", είπε στον νεαρό.
Ο Αλέξανδρος κάθισε δίπλα στον Σωκράτη και άρχισε να ακούει προσεκτικά.
«Μια φορά κι έναν καιρό,» άρχισε ο Σωκράτης, «υπήρχε ένα νεαρό δέντρο σε κάποιο μεγάλο δάσος. Ήταν ακόμα μικρό, λεπτό, αδύναμο και συχνά αναρωτιόταν γιατί ήταν τόσο διαφορετικό από τα μεγάλα, δυνατά δέντρα , που υπήρχαν γύρω του! Κάθε μέρα κοίταζε προς τα πάνω και θαύμαζε εκείνα τα ψηλά δέντρα που έμοιαζαν να φτάνουν ως τον ουρανό.
"Ένα απόγευμα, κάποιος σοφός γέροντας πέρασε από το δάσος. Το μικρό δέντρο τον φώναξε και του είπε:
"Σοφέ γέροντα, πες μου σε παρακαλώ,γιατί είμαι τόσο μικρό και αδύναμο; Φοβάμαι, ότι ποτέ δε θα φτάσω το ύψος αυτών των μεγάλων δέντρων."
Ο γέροντας στάθηκε δίπλα του, το κοίταξε καλά-καλά και του απάντησε:
"'Κάθε δέντρο έχει τον δικό του χρόνο και τον δικό του δρόμο για να αναπτυχθεί. Τα μεγάλα δέντρα που βλέπεις δεν έγιναν έτσι μέσα σε μια νύχτα. Πέρασαν χρόνια, άντεξαν τις καταιγίδες, τις ξηρασίες και τον άνεμο. Εσύ δεν χρειάζεται να συγκρίνεσαι μαζί τους. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις τη δική σου δύναμη και να επικεντρωθείς στη δική σου ανάπτυξη.
Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τα άλλα δέντρα. Αντί να κοιτάζεις πάνω, προς τις κορφές τους κοίταξε μέσα σου για να γνωρίσεις όλα τα προσόντα που διαθέτεις εσύ. Έτσι θα καταλάβεις πόσο βαθιά πάνε οι δικές σου ρίζες, πόσο σε στηρίζουν και τότε δεν θα αισθάνεσαι αδύναμο"
"Τα λόγια του σοφού γέροντα έκαναν μεγάλη εντύπωση στο μικρό δέντρο και άρχισε αμέσως να παρατηρεί τον εαυτό του, πράγμα που δεν το είχε κάνει μέχρι τότε γιατί δεν το ήξερε. Πρόσεξε τότε πόσο λυγερά ήταν τα κλαδιά του, πόσο καλοσχηματισμένα τα τρυφερά φύλλα του και πόσο γερά το στήριζαν οι ρίζες του , όταν φυσούσε ο δυνατός άνεμος.
Σιγά-σιγά άρχισε να νοιώθει όλο και πιο σίγουρο και βεβαιώθηκε ότι η αξία του μέσα στο δάσος και η ανάπτυξή του δεν εξαρτιόταν από το ύψος των άλλων δέντρων, αλλά από τη δική του δύναμη που την είχε μέσα του.Με τον καιρό, το μικρό μας δέντρο έγινε δυνατό, ψηλό, με πλούσιο φύλλωμα και χαιρόταν για τον παχύ ίσκιο που άπλωνε γύρω του και ξεκουράζονταν εκεί πολλοί άνθρωποι που δούλευαν στο δάσος".
Ο σοφός Σωκράτης σταμάτησε την αφήγηση, κοίταξε τον νεαρό συνομιλητή του και πρόσθεσε:
«Βλέπεις, Αλέξανδρε, η αυτογνωσία είναι σαν αυτό το δέντρο. Σε καλεί να κοιτάξεις μέσα σου και να ανακαλύψεις τις δικές σου ρίζες, τη δική σου δύναμη και τη δική σου ομορφιά . Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Ακολούθησε τον δικό σου δρόμο και πίστεψε στον εαυτό σου. Η ανάπτυξή σου είναι μοναδική, και αυτό είναι που θα σε κάνει ένα ξεχωριστό άτομο.»
Ο Αλέξανδρος χαμογέλασε ευχαριστημένος και ένοιωσε ένα βάρος να φεύγει από πάνω του. Κατάλαβε, ότι το πιο σημαντικό ήταν να γνωρίσει καλά τον εαυτό του κι αυτός ο μοναδικός εαυτός θα του έδειχνε την μοναδική του διαδρομή μέσα στη ζωή. Μόνο αυτό θα τον έκανε ευτυχισμένο!
======================================
** Σωκράτης -φιλόσοφος της Αρχαίας Ελλάδος
Ο Σωκράτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που έζησε από το 469 π.Χ. μέχρι το 399 π.Χ. στην Αθήνα. Θεωρείται πατέρας της δυτικής φιλοσοφίας. Αν και δεν άφησε γραπτά έργα, οι διδασκαλίες και οι ιδέες του διακρίθηκαν από τους μαθητές του, κυρίως τον Πλάτωνα και τον Ξενοφώντα.
Στη φιλοσοφία του, ο Σωκράτης έδωσε μεγάλη σημασία στην ηθική και στην αυτογνωσία. Χρησιμοποιούσε τη μέθοδο του διαλόγου για να εξετάσει και να αναλύσει διάφορα θέματα, ενθαρρύνοντας τους συνομιλητές του να σκέφτονται κριτικά και να αναζητούν την αλήθεια. Είναι γνωστός για τη ρήση του «ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα» (ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα), που υπογραμμίζει τη σημασία της αναγνώρισης της ίδιας μας της άγνοιας.
Ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο το 399 π.Χ. με την κατηγορία της διαφθοράς των νέων και της ασέβειας προς τους θεούς της Αθήνας. Αποδέχτηκε την ποινή του και πέθανε πίνοντας κώνειο. Η ζωή και οι διδασκαλίες του συνεχίζουν να επηρεάζουν τη φιλοσοφία και την ηθική σκέψη μέχρι σήμερα.