ΛΕΩΝ & ΠΟΝΤΙΚΙ
Κλεόβουλος ο Λίνδιος
"Μάθε να υπομένεις με γενναιότητα τις αντιξοότητες"- ( Κλεόβουλος ο Λίνδιος )
( Διασκευή της διδασκαλίας σε μύθο- της Μαίρης Μάκρα )
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα πυκνό δάσος, με μεγάλα δέντρα, πολλά ζώα αλλά και κάθε είδους πουλιά ,ζούσε ένα μεγαλόσωμο και δυνατό λιοντάρι.
Όλα τα ζώα παραμέριζαν όταν εμφανιζόταν μπροστά τους, όχι μόνο γιατί ήταν ο βασιλιάς της ζούγκλας ή επειδή τα φόβιζε η άγρια όψη του. Παραμέριζαν για να περάσει γιατί το σέβονταν πολύ. Και ξέρετε γιατί; Αυτό το λιοντάρι δεν ήταν μόνο δυνατό, αλλά και γενναίο, προστατεύοντας συχνά τα πιο αδύναμα ζώα από τους κινδύνους που παραμόνευαν γι΄αυτά στο δάσος.
Ένα καλοκαιρινό απόγευμα, το λιοντάρι είχε αποκοιμηθεί κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου δέντρου, απολαμβάνοντας λίγες στιγμές ξεκούρασης , μετά από μια μέρα περιπολίας με σκοπό να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από την περιοχή του. Γιατί οσφραινόταν, εδώ και μέρες,, ότι εκεί γύρω παραμόνευαν παράνομοι κυνηγοί.
Ξαφνικά, ένα μικρό ποντικάκι, που έπαιζε κοντά, έπεσε πάνω στο λιοντάρι και το ξύπνησε.Ξαφνιασμένος ο λέων έπιασε το ποντίκι με το μεγάλο του πόδι.
" Ε, απρόσεκτε, τί κάνεις εδώ; Δεν βλέπεις ότι ξεκουράζομαι;", το ρώτησε με την άγρια φωνή του.Το ποντικάκι, τρομαγμένο, άρχισε να ικετεύει για τη ζωή του.
«Σε παρακαλώ, Βασιλιά μου, άφησέ με να φύγω. Υπόσχομαι ότι μια μέρα θα σε βοηθήσω και εγώ».
Το λιοντάρι γέλασε με την καρδιά του.«Εσύ, ένα μικρό ποντίκι, να βοηθήσεις εμένα; Αλλά, καλά, θα σε αφήσω να φύγεις, γιατί με διασκέδασες με τα λόγια σου», του είπε και το άφησε ελεύθερο.
Μερικές μέρες αργότερα, το λιοντάρι περπατώντας ξεπέρασε τα όρια του βασιλείου του, όταν ξαφνικά πιάστηκε σε μια παγίδα που είχαν στήσει κάποιοι κυνηγοί. Τα σκοινιά ήταν δεμένα σφιχτά γύρω από το δυνατό σώμα του και όσο κι αν προσπαθούσε να απελευθερωθεί, δεν τα κατάφερνε. Πονούσε πολύ και ήξερε ότι οι κυνηγοί θα επέστρεφαν σύντομα, αλλά δεν έχασε το θάρρος του. Με γενναιότητα συγκράτησε την ψυχραιμία του και άρχισε να βρυχάται με ειδικό τρόπο προς τη μεριά του πυκνού δάσους, που ήταν το βασίλειό του, στέλνοντας έτσι το μήνυμα ότι χρειάζεται βοήθεια.
Το μικρό ποντίκι, που έσκαβε στις ρίζες κάποιου θάμνου για να βρεί τροφή, άκουσε τον ειδικό βρυχηθμό και έτρεξε αμέσως προς τα εκεί που ακουγόταν το λιοντάρι.
Έφθασε γρήγορα κοντά του και βλέποντάς το παγιδευμένο, του είπε:
«Μη φοβάσαι! Εγώ είμαι εδώ για σένα και θα σε βοηθήσω αμέσως τώρα».
Και με τα μικρά του δόντια άρχισε να ροκανίζει τα σκοινιά. Παρά το γεγονός ότι ήταν μικρό και αδύναμο, το ποντίκι δεν σταμάτησε να ροκανίζει τα χοντρά σκοινιά με ταχύτητα και επιμονή ,μέχρι να ελευθερώσει το λιοντάρι.
Και πράγματι τα κατάφερε. Προτού να επιστρέψουν οι κυνηγοί το είχε ελευθερώσει.
Το λιοντάρι, γεμάτο ευγνωμοσύνη και θαυμασμό,το ευχαρίστησε με τα εξής λόγια:
«Σ' ευχαριστώ, μικρέ μου φίλε. Μου έμαθες ότι ακόμη και οι πιο μικροί και αδύναμοι μπορούν να προσφέρουν μεγάλη βοήθεια. Και κυρίως, μου έδειξες ότι πρέπει να υπομένουμε τις αντιξοότητες με γενναιότητα, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούμε γιατί πάντα υπάρχει ελπίδα».
Και έτσι, το λιοντάρι και το ποντίκι έγιναν φίλοι και ζούσαν αρμονικά στο δάσος, μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλο και βοηθώντας ο ένας τον άλλο στις δύσκολες στιγμές.
***
Δίδαγμα: Μάθε να υπομένεις με γενναιότητα τις αντιξοότητες, γιατί ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, μπορεί να υπάρξει βοήθεια από τις πιο αναπάντεχες πηγές.
===
Ο Κλεόβουλος ο Λίνδιος (6ος αιώνας π.Χ.) ήταν ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, γνωστός για τη σοφία και τις ικανότητές του ως πολιτικός και φιλόσοφος. Γεννήθηκε στη Λίνδο της Ρόδου και ήταν γιος του Ευαγόρα. Κυβέρνησε τη Λίνδο ως τύραννος και διακρίθηκε για τη δικαιοσύνη και την ισχυρή ηγεσία του.
Ο Κλεόβουλος είναι γνωστός για τα γνωμικά του και τα φιλοσοφικά του ρητά, τα οποία περιέχουν βαθιές αλήθειες και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή. Ένα από τα πιο γνωστά του ρητά είναι «Μέτρον ἄριστον» που σημαίνει «Το μέτρο είναι το καλύτερο», υπογραμμίζοντας τη σημασία της μετριοπάθειας και της ισορροπίας στη ζωή. Επίσης, είναι γνωστός για το
«Μάθε να υπομένεις με γενναιότητα τις αντιξοότητες».
Εκτός από τη φιλοσοφία, ο Κλεόβουλος συνέβαλε στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης του, προωθώντας την εκπαίδευση και τα έργα υποδομής. Η φήμη του ως σοφού άνδρα τον έκανε σεβαστό και εκτός των ορίων της Λίνδου, και τα διδάγματα του συνεχίζουν να επηρεάζουν τη φιλοσοφική σκέψη μέχρι και σήμερα.