ΙΞΙΩΝ

( Σε προηγούμενες δημοσιεύσεις έχουμε τονίσει, ότι..." Η Ελληνική Μυθολογία είναι η "Μνήμη της Ανθρώπινης Εξέλιξης", μέσα από μία πορεία αιώνων.Οι δυνάμεις, λοιπόν, που ρυθμίζουν την Εξέλιξη είναι καταγεγραμμένες στην ανθρώπινη ψυχή, ως Αρχέτυπα (= χνάρια) και εκδηλώνονται ως "Ψυχικοί Μηχανισμοί". Επομένως, στον αποσυμβολισμό των ηρώων, διακρίνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ανθρώπων, που έχουν όμοια "χνάρια" ψυχής με τον εκάστοτε ήρωα. Κι έτσι, στην ανάλυση του εκάστοτε ήρωα, θα αναφερόμαστε με την ονομασία,π.χ," "ο άνθρωπος-Ιξίων" για να υπενθυμίζουμε, ότι δεν αποσυμβολίζουμε μόνο την ψυχοσύνθεση του μυθικού ήρωα, αλλά και του κάθε ανθρώπου επί της Γης που του μοιάζει σε ιδιοσυγκρασία. 

                                             ΙΞΙΩΝ   ή    ΙΞΙΩΝΑΣ

"ΑΠΟΣΤΟΛΗ": Σύμφωνα με το δυναμικό του, ο "΄Άνθρωπος-Ιξίων", διαθέτει δύναμη έντονης φαντασίας. Η "Αποστολή" του,λοιπόν, είναι να την χρησιμοποιήσει δημιουργικά, ώστε να δημιουργήσει κάποιο σημαντικό έργο.

"ΑΜΑΡΤΙΑ" ή "ΑΔΥΝΑΜΙΑ", (που υποβαθμίζει το δυναμικό του):   Αν επικρατήσει η "Ματαιόδοξη Μεγαλομανία" του, η ίδια η φαντασία, ως δυναμικό,  θα  τον απομακρύνει από το Πνεύμα. Θα φαντασιώνεται σπουδαία κατορθώματα, αλλά δεν  θα περνάει σε δράση για να τα πραγματοποιήσει.
Κι αυτό θα τον οδηγήσει σε καταστροφικές,για τη ζωή του,ήττες.

                                            Ο μύθος

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας. Γυναίκα του ήταν η Δία, θυγατέρα του Δηιονέα, βασιλιά της Φωκίδας. Κάποτε, ο Ιξίων,  υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αλλά αθέτησε την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς θύμωσε πολύ και για να τον τιμωρήσει έκλεψε μερικά από τα άλογά του. Ο Ιξίων θύμωσε, αλλά απέκρυψε την οργή του και μάλιστα προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα. Μόλις έφτασε  κοντά του ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον έσπρωξε στην πυρά και ο άτυχος  άνδρας πέθανε.
Αυτή η πράξη ήταν φρικτή. Όχι μόνο γιατί ήταν δολοφονία, αλλά επειδή παραβιάστηκε ο ιερός νόμος της φιλοξενία, της οποίας προστάτης ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Όλοι οι γειτονικοί άρχοντες αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Από τότε ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες.
Κατατρεγμένος, κατέφυγε ικέτης σε ναό του Δία, ο οποίος τον συμπόνεσε και για να του δώσει μία ευκαιρία λύτρωσης τον έφερε στον Όλυμπο μαζί του.Ο Ιξίωνας, λοιπόν, από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε ανάμεσα στους 12 Θεούς του Ολύμπου, έλαβε την αθανασία τρώγοντας την θεϊκή τροφή τους, την αμβροσία, πίνοντας το νέκταρ και ζούσε ανάμεσα τους. Εκεί όμως φούντωσε ο πόθος του για την Ήρα, η οποία προσπάθησε να τον αποκρούσει. Οι βλέψεις όμως του Ιξίωνα έγιναν εμφανείς και στους υπόλοιπους Θεούς, ακόμα και στον Δία ο οποίος, για να τον δοκιμάσει, έδωσε τη μορφή της Ήρας σε ένα σύννεφο. Ο Ιξίωνας,πέφτοντας στην πλάνη, ενώθηκε σεξουαλικά με την Ήρα-Σύννεφο.
Εξοργισμένος ο Δίας από την αισχρότητα αλλά και την ασέβεια που του επέδειξε ο φιλοξενούμενος, του επέβαλε ένα τρομερό αιώνιο μαρτύριο. Τον απέβαλε από τον Όλυμπο, τον κεραυνοβόλησε και τον γκρέμισε στα Τάρταρα. Εκεί, δεμένος πάνω σ΄έναν τροχό που αποτελούνταν από φλεγόμενες ακτίνες και ζωσμένος από φίδια ,περιφέρεται αιώνια .

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣΓενικά: Η ματαιόδοξη μεγαλομανία του τον κάνει να φαντασιώνεται ανδραγαθήματα, τα οποία είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Τα φαντασιώνεται και μάλιστα καυχιέται γι΄αυτά, λέγοντας ψέματα ακόμα και στον εαυτό του. Είναι ο " ψευτοήρωας".

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

-"Σκοτώνει τον φιλοξενούμενο πεθερό του"= Ο "Άνθρωπος-Ιξιών" παραβιάζει ηθικούς νόμους, εκφράζοντας έτσι ασέβεια προς το Πνεύμα. Γίνεται "βλάσφημος", πιστεύοντας ότι είναι "υπεράνω" ηθικών κανόνων.

-" Πηγαίνει ως ικέτης σε ναό του Δία"= Η "Μεταμέλεια" είναι αρετή, που ανοίγει την πόρτα της δεύτερηςευκαιρίας στον άνθρωπο, ώστε να επανορθώσει.Πάντα γίνεται δεκτή από τον Θεό και από τους ανθρώπους.

- " Οι θεοί τον δέχονται στον Όλυμπο"= Μετά την περίοδο της πτώσης, ο "Άνθρωπος-Ιξίων" εξαγνίζεται χάρη στην μεταμέλεια και περνάει σε μία περίοδο ανάτασης. Προσοχή! Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει, γιατί δεν γνωρίζουμε πόσο ειλικρινής ήταν η μεταμέλειά του.

-" Ερωτεύεται την Ήρα"= Ο "Άνθρωπος-Ιξίων" έχει μία έξαρση λατρείας προς το Πνεύμα και με υπερβολή στην συμπεριφορά του τείνει προς μια ιδανική κατάσταση, όπως είναι η Αγάπη, η Καλοσύνη,η Πνευματική οδός κ.α. Αυτή, όμως, η εικόνα που παρουσιάζει, έρχεται σε σύγκρουση με την άπληστη και ακόρεστη δίψα του για υλιστικούς πόθους. Με άλλα λόγια, ό,τι καλό δείχνει ότι υπηρετεί, απλώς το χρησιμοποιεί για να "φαίνεται, να ξεχωρίζει" και να απολαμβάνει τα ωφέλη του, όπως είναι η προβολή,η φήμη,τα πλούτη.

- " Σε έξαρση ο πόθος του για την θεά. Βιάζει το νεφέλωμα- Ήρα" και καυχιέται= Σίγουρα υπάρχουν χαρίσματα στον "Άνθρωπο- Ιξίωνα", αλλά δεν κάνει τίποτε, ώστε να γίνουν πράξη.Τα φαντασιώνεται και στο τέλος καυχιέται γι΄αυτά, λες και είναι αλήθεια. Χαρακτηριστικό του ψευτοήρωα!

- "Πιστεύει ότι είναι ο ευνοούμενος της Ήρας"= Η ανάγκη του να "φαίνεται" και να υπερέχει μέσα από σπουδαία έργα(= Ματαιόδοξη Μεγαλομανία), θα κλονίσει τις ισορροπίες του. Κι αν καυχιέται για όσα "φαντασιώνεται" ότι κατάφερε,η κατάστασή του είναι επικίνδυνη. Καιροφυλακτεί η ανισορροπία, που μπορεί να φτάσει ως την τρέλλα.

-" Γκρεμίζεται στα Τάρταρα. Δεμένος σε πυρακτωμένο τροχό με φίδια"= Ζει την κόλασή του και πάνω στη γη. Πηγαινοέρχεται από την επιτυχία στην αποτυχία, από την ανάταση στην πτώση. Η κατάσταση αυτή είναι συνέπεια της ανικανότητας. Του λείπουν πολλά για να υποστηρίξουν τις πράξεις του, όπως: *Σταθερότητα στον στόχο.
*Δύναμη θέλησης.
*Συνεχήςπροσπάθεια.
*Μετριοφροσύνη.
*Αγάπη για το έργο του και για τον συνάνθρωπο..

-" Πυρακτωμένος τροχός και φίδια"= Οι ενοχές και η οδύνη του κατακαίνε την ψυχή. Πάντα η ανώτερη συνείδηση τιμωρεί το άτομο αυτής της ανισόρροπης ψυχοσύνθεσης, με ενοχές, που δεν ξέρει από πού προέρχονται, αλλά τον κατακαίνε. Δυστυχώς και συχνά, ρίχνει το σφάλμα στους άλλους, αντί να κοιτάξει μέσα του, για να γνωρίσει τον εαυτό του.
Όσο για τα φίδια, συμβολίζουν την "Ματαιοδοξία", που τον βασανίζει και τον τιμωρεί, γιατί παραμέρισε το Πνεύμα και φαντάζεται ότι είναι πάνω απ΄όλους και μπορεί να ξεγελάει ακόμα και τον Θεό, παριστάνοντας ότι υπηρετεί κάτι ανώτερο.